Konu: Erkekler Hep Yalnız Ağlar Perş. Şub. 05, 2009 4:36 pm
Günlerdir sınırındayız aşkın Günlerdir uçurumunda Bu kaçıncı atışım kendimi Kollarından yalnızlığa Bu kaçıncı dargınlık BU kaçıcı barışma Belli ki Sensizliğe sürgün artık bu gözler Sensizliğe sürgün bu dudaklar bu eller Şimdi yorgun bir çınar gibi kalbim Artık sana değil Sensizliğe yaslanacağım Hoşçakal güzçiçeğim hoşçakal Seni artık Göz yaşlarınla ıslanmış Yastıklara bırakacağım. Oysa yıllarca Yemyeşil bir orman köyünde sakladım gözlerini Dağ başlarında çoban ateşleri yaktım üşümeyesin diye Ellerine kör gecelerin karanlığında sarıldım Ve haykırdım En dipsiz kuyulara adını Ezberlettim seni kurtlara kuşlara Sense beni sokaklara vurdun Ve en zehir şarkılara Bilirsin Rüzgara bıçak Yağmura ateş Buluta kurşun işlemez Sen de öylesine vurdun ki beni Artık bana Hiçbir acı kar etmez. Neylersin önce melekler terk etti bizi Sonra masmavi düşler Öpüşler,gülüşler,çiçekler Büyüsü kalmadı artık kavuşmaların Bundan böyle İçi boş şarkılarla avut kendini En ucuz aşklarla yıka kirli ruhunu Açılırsın Taşlar yosuna sarılır bilirsin Sarmaşıklar duvarlara Geceler karanlığa Sen de yalnızlığa sarılırsın Ve kadınsın Ağlayabilirsin gönlünce Gözyaşların pınarlar misali çağlar Ama unutma ki erkeğim ben Ve erkekler hep yalnız ağlar.
Kayıt Ol 
Arama 
